Brussel, Belgium 2008, September 4th.Een interessante vraag lijkt mij of dit beeld de waarheid spreekt.
In elk geval is het een beeld van de waargenomen werkelijkheid op dat moment. Een foto is uiteraard een persoonlijke interpretatie van de fotograaf van de werkelijkheid. Je beslist uiteraard over moment, standpunt en frame. Dit neemt niet weg dat je foto een beeld vertegenwoordigt dat werkelijk bestaan heeft op dat moment, vanaf dat standpunt en onder die beeldhoek.
Maar dan zijn we er nog niet helemaal uit.
Het beeld kan dan wel overeenkomen met de werkelijkheid, maar welke waarheid schuilt er achter deze werkelijkheid? Wat weten we over de vrouw op het voorplan en over de betekenis van haar houding, zonder dewelke de foto niet veel soeps zou zijn geweest? Waarom houdt ze de hand voor haar gezicht? Heeft ze net haar hoofd gestoten? Moet ze niezen? Wil ze niet herkenbaar op de foto? Verbergt ze haar emoties? Wil ze voorkomen dat er zand of stof in de ogen waait? Heeft ze een vliegje in haar oog? Of is er nog een andere reden? Het blijft een klein mysterie, maar toch heeft elke beschouwer daar wellicht zijn interpretatie over - nochtans, is er maar één waarheid -. De fotograaf kent die waarheid omdat hij heeft waargenomen wat er voor en na het moment gebeurd is. Zal een interpretatie bepalen of het beeld je als kijker al dan niet raakt. Of boeit het juist omdàt je niet weet wat er 'aan de hand' is?
Er is werkelijkheid. Er is waarheid.
En er is mysterie.
2 comments:
ze herkent de fotograaf waar ze in vroeger jaren een geheime doch spannende verhouding mee heeft gehad en van schrik springt haar glazen oog uit de kas.
Dit is de 34ste foto in een reeks. De 33 shoots daarvoor was ze heel gewillig en meegaand, maar nu vindt ze het welletjes.
;-)
Ik vind je commentaar boeiend, Luc. Dé vraag is natuurlijk in hoeverre de toeschouwer er vrede mee kan nemen, dat hij nooit zal weten wat er precies aan de hand is geweest.
Post a Comment